KĄKOLE Z POLIGONU

    na zdj. JĘDREK KRAWCZYK  16 batalion powietrznodesantowy   July 29  2014  Wieliczka

                                         WIERSZ DEDYKUJĘ OJCU I SYNOWI

Kąkole z poligonu,
w czerwonych beretach,
elitarne posągi z Dawidowym ciałem.
Michała Anioła
rzezbione dłutem,
Ikarowi szaleńcy,
bez żalu,
pokuty,w żyłach ojców krew.
Podniebni ułani
na siebie skazani.
Wskazówką zegara,
świat szczęściem oszalał,
minuty odlicza,
wiatr szumi,
rozumem,
wygina parasol,
skrzydła rozpościera.
Obłoki,
jak gejsze,
od marzeń lżejsze,
uśmiechem obietnic całują,
Ułańska fantazja pradziada się skrada,
na chmurach szczęśliwych rozwija się czasza,
W  spadochronie,
tyle marzeń do obrony,
tyle wierzb,
końskich grzyw,
białych chmur,
szczytów gór,
jarów zielonych,
łąk nie koszonych
i życie, jak bochen świeżego chleba.
Półbogi podchmurne,
w zasnuciu jesiennym,
spadają na rżyska,
wśród dymów ogniska,
a tam już dziewczyny czekają.
Żyto skoszone,
w stodołach pszenica,
kąkole,
na pole,
spadają spod gwiazd.
Na nowe poplony,
po panny,
po żony,
wracają do starych gniazd.
mww